زمان افعال (tenses)، همان‌طور كه از نام‌اش پيداست، خواننده را از زمان رخ دادن عمل يا اقدامي خاص آگاه مي‌كند. در نگارش آكادميك، زمان فعل چيزي فراتر از بازه‌هاي زماني است. انتخاب زمان‌ها به‌طور ناخودآگاه ديدگاه نويسنده را درباره‌ي ايده‌ها و نظريات بيان مي‌كند. بنابراين مترجم يا نويسنده بايد روش‌هاي استفاده موثر از زمان ها در ترجمه مقاله علمي را بياموزد.
براي به دست آوردن بينش درباره‌ي انتخاب زمان‌ها در نگارش و ترجمه مقالات علمي، مي‌توانيم يك سبك نوشتاري كلي را براي مقاله‌ي آكادميك با توجه به موضوع آن انتخاب كرده و دستور زبان استفاده شده در مقاله را با توجه به سبك نوشتاري آن تنظيم كنيم. اين مقاله به كاربرد كلي زمان‌ها در مطالعات كمي و علمي و همچنين راهبردهاي استفاده موثر از زمان ها در ترجمه مقاله علمي مي‌پردازد.
استفاده از زمان‌ها در مقدمه (introduction)
در بخش مقدمه، اطلاعاتي درباره‌ي پس‌زمينه‌ي مطالعه ارائه مي‌شود. اين بخش به بيان حقايق مرتبط با موضوع مقاله مي‌پردازد. همچنين، نويسنده رابطه‌ي مطالعه با موضوع مورد بحث را بيان مي‌كند. در كنار اين‌ها، نويسنده نظر خود را درباره‌ي موضوع مقاله به اختصار بيان مي‌كند. با توجه به محتواي موجود در مقدمه، افعال اين بخش معمولاً با زمان حال ساده (present tense) نوشته مي‌شوند. زمان حال ساده براي مطرح كردن حقايق قطعي، تبيين كردن نظر عموم درباره‌ي موضوع مطالعه، و ارائه كردن نظرياتي كه در رابطه با موضوع مطالعه طرح شده‌اند به كار برده مي‌شود.
ادامه مطلب را در سايت ترجمه نيتيو بخوانيد
زمان افعال (tenses)، همان‌طور كه از نام‌اش پيداست، خواننده را از زمان رخ دادن عمل يا اقدامي خاص آگاه مي‌كند. در نگارش آكادميك، زمان فعل چيزي فراتر از بازه‌هاي زماني است. انتخاب زمان‌ها به‌طور ناخودآگاه ديدگاه نويسنده را درباره‌ي ايده‌ها و نظريات بيان مي‌كند. بنابراين مترجم يا نويسنده بايد روش‌هاي استفاده موثر از زمان ها در ترجمه مقاله علمي را بياموزد.
براي به دست آوردن بينش درباره‌ي انتخاب زمان‌ها در نگارش و ترجمه مقالات علمي، مي‌توانيم يك سبك نوشتاري كلي را براي مقاله‌ي آكادميك با توجه به موضوع آن انتخاب كرده و دستور زبان استفاده شده در مقاله را با توجه به سبك نوشتاري آن تنظيم كنيم. اين مقاله به كاربرد كلي زمان‌ها در مطالعات كمي و علمي و همچنين راهبردهاي استفاده موثر از زمان ها در ترجمه مقاله علمي مي‌پردازد.
استفاده از زمان‌ها در مقدمه (introduction)
در بخش مقدمه، اطلاعاتي درباره‌ي پس‌زمينه‌ي مطالعه ارائه مي‌شود. اين بخش به بيان حقايق مرتبط با موضوع مقاله مي‌پردازد. همچنين، نويسنده رابطه‌ي مطالعه با موضوع مورد بحث را بيان مي‌كند. در كنار اين‌ها، نويسنده نظر خود را درباره‌ي موضوع مقاله به اختصار بيان مي‌كند. با توجه به محتواي موجود در مقدمه، افعال اين بخش معمولاً با زمان حال ساده (present tense) نوشته مي‌شوند. زمان حال ساده براي مطرح كردن حقايق قطعي، تبيين كردن نظر عموم درباره‌ي موضوع مطالعه، و ارائه كردن نظرياتي كه در رابطه با موضوع مطالعه طرح شده‌اند به كار برده مي‌شود.
ادامه مطلب را در سايت ترجمه نيتيو بخوانيد
معرفی کتاب بیپایان